Description
Wstęp. W ostatnich latach coraz bardziej popularne stają się techniki napromieniania chorych na nowotwory mózgowia umożliwiające ochronę hipokampa. Wpływa to znacząco na poprawę jakości życia pacjentów po napromienianiu w aspekcie funkcji poznawczych, za które ten narząd jest odpowiedzialny.
Materiał i metoda. Analizie poddano 10 pacjentów z przerzutami w mózgu, u których napromieniowano całe mózgowie w technice hiperfrakcjonacji (30Gy/10fr). Dla każdego pacjenta wykonano trzy punktową maskę termoplastyczną w celu zapewnienia odtwarzalności położenia w trakcie leczenia. Dokładne zlokalizowanie hipokampa oraz innych narządów krytycznych było możliwe dzięki wykonaniu dodatkowego badania z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego. Plany leczenia wykonano w systemie planowania leczenia Monaco z użyciem fotonów o nominalnym potencjale przyśpieszającym 6MV oraz algorytmu obliczeniowego Monte Carlo. Zastosowano technikę VMAT zawierającą 6 podwójnych łuków ze skręconym kolimatorem. Do analizy planów leczenia wykorzystano zalecenia dozymetryczne opisane w badaniu klinicznym NRGG-CC01. Obszar mózgowia zdefiniowano jako PTV, gdzie dopuszczalna dawka maksymalna Dmax wynosiła ≤37.5Gy, D98% wynosiła powyżej 25Gy, natomiast V30Gy dotyczyła objętości ≥ 95%. W obszarze hipokampa kryterium akceptacji planu wynosiło kolejno; Dmax ≤16Gy, oraz Dśr ≤9Gy. Dla skrzyżowania nerwów wzrokowych oraz samych nerwów dopuszczalna dawka maksymalna wyniosła ≤30Gy.
Wyniki. Odpowiednio zdefiniowane funkcje celu podczas optymalizacji w systemie planowania leczenia umożliwiły uzyskanie zalecanych poziomów dawek zarówno w obszarze PTV jak i w narządach krytycznych.
Wnioski. Zastosowanie napromieniania całego mózgowia u chorych z przerzutami zmniejsza ryzyko progresji choroby, przyczyniając się do poprawy jakości życia. Obecnie dostępne techniki napromieniania typu VMAT pozwalają na leczenie całego obszaru mózgu z jednoczesną ochroną hipokampa w celu zachowania prawidłowych procesów umysłowych pacjenta.
| Sesja | Radioterapia |
|---|
