Speaker
Description
W 2021 roku, w 79 funkcjonujących w Polsce zakładach medycyny nuklearnej (49 zakładów prowadzących konwencjonalną medycynę nuklearną KMN, 11 zakładów prowadzących jedynie diagnostykę PET i 19 zakładów prowadzących KMN oraz PET) wykonano ponad 33 tys. badań kardiologicznych, z czego badania PET/CT stanowiły <1%. Polska kardiologia nuklearna w praktyce klinicznej opiera się na badaniach konwencjonalnych, wykonywanych technikami SPECT/CT (33 urządzenia), SPECT (6) oraz kamerami kardiocentrycznymi CZT (5). Ok. 98% tych badań stanowi scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego; udział diagnostyki amyloidozy serca wynosi <1%, pozostałe badania serca łącznie stanowią ok. 1%. Kardiologiczne badania PET/CT wykonywane były głównie przy wykorzystaniu [18F]FDG i służyły głównie diagnostyce zapaleń w obszarze klatki piersiowej, a w dalszej kolejności ocenie żywotności mięśnia sercowego. Praktycznie jedynym radioizotopem stosowanym w diagnostyce kardiologicznej KMN jest 99mTc. Wiodące badania - scyntygrafia perfuzyjna w spoczynku oraz scyntygrafia perfuzyjna w obciążeniu - generują odpowiednio dawki skuteczne dla standardowego pacjenta na poziomie 5,62 i 5,24 mSv; dawki z badań CT w badaniach hybrydowych SPECT/CT są na poziomie 1 mSv. Narażenie na promieniowanie od radioizotopowych badań kardiologicznych w Polsce na statystycznego mieszkańca wynosi ok. 6 mikrosivertów. W prezentacji zostaną też omówione aktualne obszary klinicznego wykorzystania diagnostyki radioizotopowej serca przez kardiologów - zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z ostatnich 4 lat, ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich 12 miesięcy: przewlekłe zespoły wieńcowe, rewaskularyzacja mięśnia sercowego, amyloidoza serca. Zostaną przedstawione też obszary unikatowych możliwości technik nuklearnych, wykorzystywanych m.in. w zakresie oceny autonomicznego systemu nerwowego serca - zgodnie z ostatnimi opracowaniami Europejskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej.
| Sesja | Medycyna Nuklearna |
|---|
