Speaker
Description
Cel pracy
Celem pracy była ocena przydatności metody termografii w podczerwieni w ocenie reakcji termicznej organizmu podczas radioterapii. Badania wykazały, jak rozkład temperatury zmienia się wraz z dawką promieniowania stosowanego w każdym tygodniu leczenia
Metodyka
W badaniu wzięło udział 54 pacjentów. Grupę kontrolną stanowiły pacjentki zdrowe, wśród których sprawdzono różnicę średnich temperatur między piersiami. Grupę badaną stanowili pacjenci po zabiegach oszczędzających zakwalifikowanych do radioterapii. Pomiary były wykonywane i analizowane dla każdego pacjenta podczas każdego tygodnia leczenia. Obszar targetu (wyznaczony przez lekarza) oraz izodozy 30 Gy, 20 Gy i 10 Gy (wygenerowane z planu leczenia) były przenoszone na termogramy, a następnie analizowane. Ten sposób definiowania obserwowanych obszarów jest najdokładniejszy i indywidualnie dostosowany do każdego leczonego pacjenta.
Wyniki
Analiza wykazała wzrost temperatury w monitorowanych obszarach, przy czym znamiennie statystycznie najwyższą średnią wartość temperatury osiągnięto w trzecim tygodniu leczenia.
Wnioski
Uzyskane w trakcie badań wyniki potwierdzają przydatność metody termografii
w podczerwieni w ocenie odpowiedzi termicznej pacjenta na dawkę otrzymaną w radioterapii. Obserwacje mogą być wykorzystane do oceny reakcji skórnej na promieniowanie oraz obiektywnej ocenie i kwalifikacji odczynu popromiennego, wymagają jednak przeprowadzenia dalszych badań.
Słowa kluczowe: termowizja; radioterapia; izodozy; izotermy
Sesja | Promieniowanie niejonizujące |
---|