Speaker
Description
Wstęp
Wraz z rozpoczęciem funkcjonowania radioterapii protonowej w Krakowie, jedną
z głównych lokalizacji poddawanych tu leczeniu są nowotwory podstawy czaszki. Ze względu na konieczność podania dużej dawki promieniowania jonizującego (70-74Gy RBE) i bezpośrednie sąsiedztwo newralgicznych struktur krytycznych, takich jak pień mózgu, skrzyżowanie nerwów wzrokowych, nerwy wzrokowe, zastosowanie wiązki protonowej stwarza większe możliwości eskalacji dawki do objętości tarczowej w stosunku do radioterapii fotonowej. Problemem przy planowaniu takiego leczenia jest obecność u około 40% pacjentów metalowych stabilizatorów, które zwiększają niepewność depozycji zaplanowanej dawki.
Materiał i metody
Akwizycje warstw CT potrzebnych do planowania leczenia wykonano na aparacie Siemens Somatom Definition AS przy wykorzystaniu zoptymalizowanego iteracyjnego algorytmu redukcji artefaktów pochodzących od metalu - iMAR. Następnie sporządzono krzywą kalibracyjną dedykowaną dla systemu planowania leczenia Varian Eclipse (HU vs. RSP). Dla każdego pacjenta ze stabilizatorem wykonano dodatkowo rekonstrukcję tomografii komputerowej w rozszerzonej skali HU, aby przenieść na warstwy do planowania leczenia konieczne informacje o gęstości implantu. Plany leczenia bazowały także na indywidualnie definiowanych strukturach - tzw. target per field (objętość do napromienienia realizowana z danego pola terapeutycznego – wiązki) w celu omijania fragmentarycznego obszarów artefaktów zrekonstruowanych w sposób nieakceptowalny. Wykonano także optymalizację geometrii wiązek w stosunku do elementu metalowego i narządów krytycznych.
Wyniki i wnioski
Przedstawiony sposób postępowania pozwolił na bezpieczne przeprowadzenie radioterapii z użyciem skanującej wiązki protonowej u ponad 50 pacjentów ze stabilizatorami, co dodatkowo zostało potwierdzone symulacjami Monte Carlo narzędziem FRED (Fast paRticle thErapy Dose evaluator).
| Sesja | Protonoterapia |
|---|
