Description
Cel/wprowadzenie: Celem niniejszej pracy było porównanie cech radiomicznych pomiędzy dwoma różnymi przestrzeniami obrazu (wysokiej rozdzielczości CT vs. niskiej rozdzielczości PET) w badaniu 18F-FDG-PET przy rozpoznanym raku szyjki macicy oraz przeprowadzenie analizy statystycznej w celu sprawdzenia, czy wykorzystywana przestrzeń obrazu zmieni wartości cech radiomicznych w sposób istotny statystycznie.
Materiały i metody: Analizę przeprowadzono na grupie 20 pacjentów z pierwotnie rozpoznanym i potwierdzonym histopatologicznie rakiem szyjki macicy. Dla każdego z nich przeanalizowano dwie przestrzenie obrazu. Pierwszą stanowił obraz regionu zainteresowania zapisany w przestrzeni CT oraz obraz PET interpolowany metodą najbliższego sąsiada do przestrzeni CT. Drugą przestrzeń stanowił obraz ROI interpolowany do przestrzeni oryginalnej PET oraz obraz w rozdzielczości oryginalnej PET. ROI guza pierwotnego został wyznaczony ręcznie przez doświadczonego specjalistę z medycyny nuklearnej przy użyciu oprogramowania MIM (v 7.1.8). Wykorzystując moduł pyRadiomics (v 3.0.1) obliczono 100 cech radiomicznych dla obrazu bez użycia dodatkowych filtrów, w grupach: kształt, cechy pierwszego rzędu i cechy teksturowe (GLCM, GLRLM, GLSZM, GLDM). Analizę danych przeprowadzono przy użyciu modułów Python numpy, scipy i pandas. Istotność statystyczną określano za pomocą testu kolejności par Wilcoxona. Wartość p mniejszą niż 0.05 uznawano za istotną.
Wyniki: Zidentyfikowano cechy radiomiczne, których wartości różniły się w sposób istotny statystycznie przy zmianie bazowej przestrzeni obrazu PET, dokonywanej poprzez interpolację obrazu do przestrzeni CT w porównaniu do wyników uzyskiwanych w przestrzeni oryginalnej.
Wnioski: Można wyróżnić dwa podzbiory cech radiomicznych. Pierwszy z nich jest stabilny w odniesieniu do przestrzeni obrazu PET, natomiast drugi cechuje się pewnym stopniem zmienności, co ogranicza jego potencjał jako biomarkera.
| Sesja | Medycyna Nuklearna |
|---|
