Speaker
Description
Wstęp
Choroba Wilsona to uwarunkowane genetycznie zaburzenie metabolizmu miedzi w organizmie prowadzące
do uszkodzenia m.in. wątroby, nerek, oczu oraz mózgu. Pojawiające się u większości chorych zaburzenia
neurapsychiatryczne często prowadzą do nieprawidłowego rozpoznania. Choroba Wilsona wykryta za późno
prowadzi do śmierci, natomiast prawidłowe rozpoznanie i wczesne leczenie farmakologiczne daje bardzo
dobre rokowania cofając objawy choroby.
Cel badania
Badanie ma na celu określenie możliwości diagnozowania pacjentów z podejrzeniem zaburzeń metabolizmu
miedzi w chorobie Wilsona za pomocą chlorku miedzi – 64 (II) CuCl2, jako znacznika pozytronowej
tomografii emisyjnej PET – CT.
Materiały i metody
Czterem pacjentom (2 homozygotom, heterozygocie oraz pacjentowi z podejrzeniem choroby) podano
dożylnie znacznik 64 – CuCl2 i wykonano skany PET za pomocą hybrydowego skanera PET – CT.
Przeprowadzono analizę ilościową w celu określenia biodystrybucji radioaktywnej miedzi – 64. Obliczono
stosunek SUVmax kątnicy oraz zstępnicy do wątroby uzyskując wiarygodne wyniki.
Wyniki
Wychwyt znacznika 64 – Cu u badanych pacjentów w znacznym stopniu odnotowano
w wątrobie oraz w mniejszym stopniu w jelicie grubym. Nie stwierdzono obecności radioaktywnej
miedzi – 64 w nerkach, rogówce oka ani mózgu. Stosunek wychwytu znacznika w jelicie grubym do
wątrobowego może pomóc określić stopień zaburzeń metabolizmu miedzi.
Wnioski
Uzyskane obrazy oraz wyniki analizy ilościowej mogą wskazywać na możliwość wykorzystania obrazowania
PET – CT z użyciem znacznika 64 – CuCl2 do nieinwazyjnej oceny metabolizmu miedzi, co może mieć
znaczenie w diagnostyce choroby Wilsona.
Słowa kluczowe
pozytonowa tomografia emisyjna, choroba Wilsona, metabolizm miedzi, chlorek miedzi – 64 (II)
| Sesja | Diagnostyka obrazowa |
|---|
